 Poesie e filastrocche sui prodotti settembrini che la nostra terra ci dona.
I fung Gamb da selar pèt da lüff castagnit e ciudit Dimal tì chel bun chi a l’è? Dimal tì chel bun chi a lè…. In di bosch culurà cul cavagn sun drè andà dentar Dü castegn hu truà pö dü fung da mal de ventar Lassai giò da mia tucai sul sentè và innanz ammò Ga na vör de pasiensa e de ugiai o de öcc bun I farè i legurat l’amanita bianca e rossa Dimal tì chel bun chi a l’è dimal tì chel bun chi a l’è? Off sun strach gh’è nagot fò dü pass e turni a cà Dopu che mi l’ù pensà do ‘n’ugiada in d’un cantun E visin ad un sciuch mi ma par..l’è propri lü Castagnin bel gros e san par ul risott de duman Pö’ ga n’é ‘n’altar e n’altar ammò e mò l’è pien ul cavagnö NUSS Visin a la me cà a gh’è un bel pra mia cultivà, Gh’è ul cantun di avicc, visin al bosch la cà dul ricc E sentì ul picascell batt in sul legn l’è propri bell E poe a gh’è un filari da piant e a bürla giò un quei coos In i nostar nuss chi impurtant Cunt ul mal tucc negar l’è un culurant Te duaria pertegà i piant par fai andà in tera propri tant In assè da fa l’oli, in assè da mangià inscì, in asse anca da fa ur pan, E ur güss par la prucesiun del dì di sant üga Se te induinet sa gò chi dentar in dul cavagn da drè la scena se te induvinet sa gò chi dentar t’an do ‘na sgraza da mangià Ma te set propri un pu’ laciot in dul cavagn da drè a la scena Gh’è dentar l’üga che te catà sü To chi na sgrazza purtala a cà fa mia scepà i pincirö e se te vörat mia ul tegasc sciuscià dumà chel ca gh’è dentar. Pigia pigia pigia l’üga, sent che bun udur de most Pigia pigia cunt i pe al’è tant cume balà Canta su ‘na canzun de la nostra tera Fem ‘na festa in tra de nünch e salüdum ul nostar autünn
Diana Ceriani |